Translate

Τυρρηνικός αμφορέας

Ο Τυρρηνικός αμφορέας είναι ένα συγκεκριμένο σχήμα αττικού μελανόμορφου αμφορέα λαιμού. Οι Τυρρηνικοί αμφορείς παρήχθησαν μόνο για μια σύντομη περίοδο, περίπου το 565 έως το 550 π.Χ. Έχουν ωοειδές σχήμα και φέρουν εντυπωσιακές διακοσμήσεις. Η λαβή είναι συνήθως διακοσμημένη με σταυρό από λωτό-παλμέτα ή φυτικούς έλικες. Πάντα καταλήγει σε μια κόκκινη κορυφογραμμή. Το σώμα του αγγείου είναι ζωγραφισμένο με πολλές ζωφόρους. Το ανώτερο από αυτά, στον ώμο, είναι συνήθως ιδιαίτερα αξιοσημείωτο. Συχνά περιέχει μυθολογικές σκηνές, αλλά τα πρώτα ερωτικά μοτίβα στην αττική αγγειογραφία εμφανίζονται επίσης εδώ. Τα μοναδικά μοτίβα περιλαμβάνουν τη θυσία του
Η Πολυξένη. Συχνά, οι φιγούρες εξηγούνται με πρόσθετες επιγραφές. Οι άλλες ζωφόροι, συνήθως δύο έως τρεις στον αριθμό, είναι συχνά διακοσμημένες με ζώα. Κατά καιρούς, μια ζωφόρος αντικαθίσταται με μια φυτική ταινία.
Οι ζωφόροι των ζώων και η χρήση του χρώματος μοιάζουν με κορινθιακή αγγειογραφία. Είναι πιθανό ότι οι αττικοί αγγειογράφοι αντέγραψαν κορινθιακά παραδείγματα, προκειμένου να βελτιώσουν την ελκυστικότητα των προϊόντων τους στις αγορές της Ετρούσκου. Έτσι, οι Αθηναίοι παραγωγοί μπήκαν σε άμεσο ανταγωνισμό με την τότε ηγέτη της αγοράς, την Κόρινθο, παράγοντας χαρακτηριστικά δημοφιλή στην Ετρουρία, όπως αμφορείς λαιμού και πολύχρωμη διακόσμηση. Η Κόρινθος παρήγαγε μόνο λίγους αμφορείς λαιμού. Έτσι, οι Αθηναίοι προφανώς εξυπηρετούσαν εσκεμμένα μια εξειδικευμένη αγορά. Παρόμοια αγγεία παρήγαγαν και οι ίδιοι οι Ετρούσκοι. Η μεγάλη πλειοψηφία των σχεδόν 200 τυρρηνικών αμφορέων που είναι τώρα γνωστοί βρέθηκαν στην Ετρουρία. Οι πρώτοι καλλιτέχνες που ζωγράφισαν τέτοια αγγεία περιλαμβάνουν τον Ζωγράφο Καστελλάνι και τον Ζωγράφο Γκόλτυρο, αργότερα τον Ζωγράφο Προμηθέα και τον Κυλλένιο Ζωγράφο.

Η Τυρρηνική Ομάδα πήρε το όνομά της από αυτόν τον τύπο αγγείου. Στην εργασία του το 1983 «On the Dating of the Tyrrhenian Group», ο Βρετανός αρχαιολόγος Tom Carpenter πρότεινε, βάσει εικονογραφικών και επιγραφικών εκτιμήσεων, ότι τα αγγεία παρήχθησαν αργότερα από ό,τι συνήθως υποτίθεται, δηλαδή μεταξύ 550 και 530 π.Χ. Περαιτέρω, έθεσε το ενδεχόμενο να παράγονται εκτός Αθηνών, ίσως στη βόρεια Αττική ή και εκτός Αττικής.

Σχόλια