Statue of Hercules / Άγαλμα του Ηρακλή

 Ελληνική ιστορία / Αρχαία Ελλάδα - Τεχνουργήματα /Αγάλματα / Statues-  Τελευταίες Αναρτήσεις

Μία από τις πιο διάσημες απεικονίσεις του Ηρακλή, ο Φαρνέσης Ηρακλή, ρωμαϊκό μαρμάρινο άγαλμα με βάση πρωτότυπο του Λύσιππου, 216 Κ.Χ. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Νάπολη, Ιταλία

Άγαλμα του Ηρακλή σε ανάπαυση κουβαλώντας φρούτα στο δεξί του χέρι. Ρωμαϊκό αντίγραφο της Αυτοκρατορικής εποχής μετά από ελληνικό πρωτότυπο της Πρώιμης Ελληνιστικής εποχής. το αριστερό αντιβράχιο αποκαθίσταται σε γύψο

Ο Ηρακλής ή Αλκαίος ή Αλκείδης (αρχ. ελλην.: Ἡρακλῆς, από το όνομα Ἥρα και το επίθημα -κλῆς του ουσιαστικού κλέος = δόξα) ήταν αρχαίος μυθικός ήρωας, θεωρούμενος ως ο μέγιστος των Ελλήνων ηρώων. Γεννήθηκε στη Θήβα και ήταν γιος του Δία και της Αλκμήνης.

One of the most famous depictions of Heracles, Farnese Hercules, Roman marble statue on the basis of an original by Lysippos, 216 CE. National Archaeological Museum, Naples, Ital

Statue of Herakles at rest carrying fruit in his right hand. Roman copy of the Imperial era after a Greek original of the Early Hellenistic era; the left forearm is restored in plaster.

Heracles (/ˈhɛrəkliːz/ HERR-ə-kleez; Greek: Ἡρακλῆς, lit. "glory/fame of Hera"), born Alcaeus (Ἀλκαῖος, Alkaios) or Alcides[3] (Ἀλκείδης, Alkeidēs), was a divine hero in Greek mythology, the son of Zeus and Alcmene, and the foster son of Amphitryon.[4] He was a descendant and half-brother (as they are both sired by the god Zeus) of Perseus. He was the greatest of the Greek heroes, the ancestor of royal clans who claimed to be Heracleidae (Ἡρακλεῖδαι), and a champion of the Olympian order against chthonic monsters. In Rome and the modern West, he is known as Hercules, with whom the later Roman emperors, in particular Commodus and Maximian, often identified themselves. Details of his cult were adapted to Rome as well.