Translate

Μιρέιγ Φλερύ

Η Μιρέιγ Φλερύ υπήρξε σημαντική μορφή του λυρικού θεάτρου, με ξεχωριστή παρουσία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Διέθετε φωνή σπάνιας ποιότητας, λυρικοδραματικής υψιφώνου, η οποία την καθιέρωσε ανάμεσα στις κορυφαίες ερμηνεύτριες του καιρού της.

Γεννήθηκε στις 7 Ιουνίου 1907 στην Κωνσταντινούπολη, σε μια εποχή όπου ο ελληνισμός της Πόλης άνθιζε πολιτιστικά και πνευματικά. 

Είχε νυμφευθεί τον μαέστρο Λυσίμαχο Ανδριτσόπουλο, από τον οποίο και υιοθέτησε το καλλιτεχνικό επίθετο Ανδρύ, με το οποίο έγινε γνωστή στον μουσικό κόσμο. Στη συνέχεια ακολούθησαν δύο ακόμη γάμοι, γεγονός που μαρτυρεί τις διακυμάνσεις και τις προσωπικές αναζητήσεις μιας γυναίκας με έντονη καλλιτεχνική και ανθρώπινη πορεία.

Η Μιρέιγ Φλερύ με την καθηγήτρια της μονωδίας Ίριδα Κάρτερ

Από νεαρή ηλικία έδειξε κλίση προς τη μουσική και φοίτησε στο Ελληνικό Ωδείο, όπου μαθήτευσε δίπλα στον διακεκριμένο δάσκαλο Κίμωνα Τριανταφύλλου.

Η εκπαίδευση της Φλερύ και η ιδιοσυγκρασία της φωνής της, η οποία συνδύαζε δύναμη και εκφραστική λεπτότητα, την προετοίμασαν για μια πορεία απαιτητική και λαμπρή στον χώρο του λυρικού τραγουδιού. Η καλλιτεχνική της σταδιοδρομία υπήρξε πολυετής και αναγνωρίστηκε τόσο από το εγχώριο κοινό όσο και από διεθνείς κύκλους της όπερας.

Η πρώτη της εμφάνιση στη σκηνή έγινε ενώ ήταν ακόμη μαθήτρια, ερμηνεύοντας τον ρόλο της Μιμής στην Μποέμ, σε παράσταση του Ελληνικού Μελοδράματος υπό τη διεύθυνση του Διονυσίου Λαυράγκα. Το 1930 τραγούδησε τη Μαντάμ Μπατερφλάι στην Τρίπολη, με θίασο του ίδιου οργανισμού. Στη συνέχεια εμφανίστηκε δίπλα σε διακεκριμένους καλλιτέχνες της εποχής, όπως ο Νίνο Πικαλούγκα, ο Τίτο Ρούφο, ο Οδυσσέας Λάππας, ο Νίκος Μοσχονάς και ο Γιάννης Αγγελόπουλος. Στις 24 Φεβρουαρίου 1934, κατά την περιοδεία του Εθνικού Μελοδραματικού Ομίλου στην Κέρκυρα, πρωταγωνίστησε στην πρεμιέρα της όπερας Ο Λυτρωτής του Διονυσίου Λαυράγκα.

Το 1938 αναχώρησε για την Ιταλία, όπου συνέχισε τις σπουδές της σε ανώτερο επίπεδο, με υποτροφία του Δήμου Αθηναίων. Έως το 1940 είχε ήδη εμφανιστεί στην Όπερα Ρεάλε της Ρώμης, δίπλα στον περίφημο Μπενιαμίνο Τζίλι και υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Τούλιο Σεραφίν, καθώς και στο Θέατρο Βέρντι της Πάδοβα, με τον Τζοβάννι Μαλιπιέρο.

Από το 1940 έως το 1948 αποτέλεσε βασικό στέλεχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ενώ παράλληλα συνεργάστηκε με τη Χορωδία Αθηνών και την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, υπό τη διεύθυνση του Φιλοκτήτη Οικονομίδη.

Το 1948 επανήλθε στο εξωτερικό, όπου τραγούδησε υπό την μπαγκέτα σπουδαίων μαέστρων, όπως ο Βίλχελμ Φουρτβένγκλερ, ο Σέργιος Κουσσεβίτσκι, ο Καρλ Σούριχτ, ο Χέρμαν Σέρχεν και ο Γιόζεφ Κριπς.

Με την επιστροφή της στην Ελλάδα το 1954, εντάχθηκε εκ νέου στο δυναμικό της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, στην οποία παρέμεινε έως το 1959, ολοκληρώνοντας μια μακρά και λαμπρή σταδιοδρομία. Από το 1965 αφιερώθηκε στη διδασκαλία της μονωδίας στο Ωδείο Αθηνών, μεταλαμπαδεύοντας την πολύτιμη εμπειρία και το καλλιτεχνικό της ήθος σε νεότερες γενιές λυρικών τραγουδιστών.

Η Μιρέιγ Φλερύ πέθανε στην Αθήνα στις 22 Αυγούστου του 1996, αφήνοντας πίσω της ένα σημαντικό καλλιτεχνικό αποτύπωμα στην ιστορία της ελληνικής λυρικής τέχνης.

Ηχογραφήσεις της, με άριες από όπερες καθώς και με ελληνικά και ξένα τραγούδια, σώζονται στα Αρχεία της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, αποτελώντας πολύτιμο τεκμήριο της φωνητικής της τέχνης και της ερμηνευτικής της δεινότητας.

Παραγωγές που συμμετείχε 
La traviata (La traviata), 1942
Rhea, 1944
The celebration of freedom, 1944
Cavalleria Rusticana (Rustic chivalry) (Cavalleria rusticana), 1946
Manon (Manon), 1947
King Sunless, 1948
The Bohemians (La bohème), 1948
La traviata (La traviata), 1948
La traviata (La traviata), 1948-1949
La traviata (La traviata), 1951-1952
The Bohemians (La bohème), 1952
The Bohemians (La bohème), 1952-1953
La traviata (La traviata), 1952-1953
The Bohemians (La bohème), 1954
The Bohemians (La bohème), 1954-1955
Tosca (Tosca), 1954
Tosca (Tosca), 1954-1955
La traviata (La traviata), 1956
La traviata (La traviata), 1956-1957
The Tales of Hoffmann (Les contes d'Hoffmann), 1956
Tosca (Tosca), 1956
The Bohemians (La bohème), 1957
The Τrobadour (Il trovatore), 1958
Don Carlo (Don Carlo), 1966

Σχόλια