Αναστάσιος Γκόγκος
Ο Αναστάσιος Γκόγκος (1925 - 14 Μαΐου 1991) υπήρξε σημαντικός Έλληνας ζωγράφος και αγιογράφος του 20ού αιώνα, καταγόμενος από την Κατερίνη, πρωτεύουσα του νομού Πιερίας. Γεννημένος το έτος 1925, ανέπτυξε έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα ιδίως κατά το τελευταίο τέταρτο του αιώνα, καθιερώνοντας τη θέση του στον καλλιτεχνικό χώρο της βόρειας Ελλάδας.
Το έργο του, βαθύτατα εμπνευσμένο από την πιερική φύση, αποτυπώνει με μοναδική ευαισθησία τα τοπία και τις μορφές του τόπου του. Παράλληλα με τις τοπιογραφίες, ασχολήθηκε και με τη φιλοτέχνηση προσωπογραφιών, στις οποίες αναδεικνύεται η ικανότητά του να συλλαμβάνει τον ψυχισμό των απεικονιζόμενων προσώπων.
Εκτός από την εικαστική του δημιουργία, ο Γκόγκος επέδειξε και έντονη προσφορά προς την τοπική κοινωνία. Δώρισε το σύνολο σχεδόν των έργων του στον Δήμο Κατερίνης, με αποτέλεσμα η καλλιτεχνική του κληρονομιά να αποτελεί έως και σήμερα πολιτιστικό κεφάλαιο για την πόλη. Η προσφορά του επεκτείνεται και στην καλλιτεχνική παιδεία, καθώς δίδαξε και ενέπνευσε νεότερους καλλιτέχνες· χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο μαθητής του, Αθανάσιος Σταθακόπουλος.
Ο θάνατός του επήλθε στην Κατερίνη στις 14 Μαΐου 1991, σε ηλικία 66 ετών. Η καλλιτεχνική παράδοση της οικογένειάς του συνεχίστηκε και από τα παιδιά του, τα οποία σπούδασαν τέχνες στη Γαλλία και διακρίθηκαν, λαμβάνοντας τιμητικές αναγνωρίσεις. Σε αναγνώριση της προσφοράς του στην τέχνη και στην τοπική κοινωνία, ο Δήμος Κατερίνης έδωσε το όνομά του σε οδό πλησίον του Εθνικού Σταδίου της πόλης, η οποία φέρει πλέον την επωνυμία «Ζωγράφου Γκόγκου».
Σχόλια