Χαράλαμπος Βασιλειάδης

Ο Χαράλαμπος Βασιλειάδης (1907 - 16 Μαΐου 1972), γνωστός ευρύτερα με το προσωνύμιο «Τσάντας» – όνομα που καθιερώθηκε από τον τραγουδιστή Στράτο Παγιουμτζή – υπήρξε μία από τις πλέον χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες του ελληνικού ρεμπέτικου και λαϊκού τραγουδιού. Γεννήθηκε το 1907 στο Ρένκιοϊ της Τρωάδας, στη μικρασιατική χερσόνησο (σημερινό Erenköy του νομού Çanakkale), και εγκαταστάθηκε σε ηλικία επτά ετών στην Αθήνα, όπου και μαθήτευσε στη Λεόντειο Σχολή – εκπαιδευτικό ίδρυμα υψηλού κύρους.

Από νεαρή ηλικία διέθετε γλωσσομάθεια, γνωρίζοντας και μεταφράζοντας αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και γερμανικά, γεγονός που του επέτρεψε να εργαστεί ως επαγγελματίας μεταφραστής, ενώ κατέλαβε και διοικητική θέση στο Υπουργείο Ναυτικών. Στα τέλη της δεκαετίας του 1930, ως ενεργό μέλος του Παμμικρασιατικού Συλλόγου, ήρθε σε επαφή με τον στιχουργό Κώστα Κοφινιώτη, στον οποίο εμπιστεύτηκε τα πρώτα του στιχουργικά έργα. Από τη γνωριμία αυτή σηματοδοτήθηκε η είσοδός του στον κόσμο της ελληνικής στιχουργίας.

Η πρώτη του επίσημη παρουσία στη δισκογραφία καταγράφεται τον Δεκέμβριο του 1946, με το τραγούδι «Δυο καρπούζια σ’ ένα χέρι», σε μουσική του Στελλάκη Περπινιάδη. Είχε ωστόσο ξεχωρίσει ήδη στην προπολεμική εποχή με την επιτυχία «Μπρος στον Άγιο Σπυρίδωνα», που ερμηνεύθηκε από την Ιωάννα Γεωργακοπούλου.

Το παρωνύμιο «Τσάντας» – από τον δερμάτινο χαρτοφύλακα που κουβαλούσε γεμάτο στίχους – έγινε συνώνυμο της διαρκούς του περιπλάνησης στα καλλιτεχνικά στέκια της οδού Ίωνος στην Ομόνοια, όπου σύχναζαν μουσικοί και δημιουργοί της εποχής. Χαρακτηριστική ήταν η γενναιοδωρία και η συναδελφικότητά του: παραχωρούσε στίχους του σε άλλους στιχουργούς ή επενέβαινε δημιουργικά, διορθώνοντας και συμπληρώνοντας υπάρχοντα στιχουργικά έργα συναδέλφων του.

Συνεργάστηκε με εξέχοντες συνθέτες, όπως ο Γιώργος Ζαμπέτας και ο Γιάννης Παπαϊωάννου, ενώ στίχους του ερμήνευσαν σπουδαίες φωνές του λαϊκού πενταγράμμου, μεταξύ των οποίων οι Βασίλης Τσιτσάνης, Πόλυ Πάνου, Πάνος Γαβαλάς και Τόλης Βοσκόπουλος.

Ο θάνατός του σημειώθηκε στις 16 Μαΐου 1972 στη Νέα Φιλαδέλφεια· η χρονολογία αυτή επιβεβαιώνεται, μεταξύ άλλων, και από τον στενό του συνεργάτη και συνθέτη Γιώργο Ζαμπέτα. Η μορφή του Χαράλαμπου Βασιλειάδη παραμένει εμβληματική στη συλλογική μνήμη του ελληνικού λαϊκού πολιτισμού, όχι μόνο για την καλλιτεχνική του παραγωγή, αλλά και για την ήθος και την προσφορά του στους κύκλους της δημιουργίας.