Ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας αναρριχώνται στην Ακρόπολη της Αθήνας και κατεβάζουν τη γερμανική σημαία, 30 Μαΐου 1941

Στις 30 Μαΐου 1941, δύο νεαροί φοιτητές, ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος (Λάκης) Σάντας, πραγματοποίησαν μια από τις πιο τολμηρές και εμβληματικές πράξεις αντίστασης κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα: την υποστολή της γερμανικής σημαίας από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. 

Μόλις ένας μήνας είχε περάσει από την παράδοση της πρωτεύουσας στους Ναζί, οι οποίοι ολοκλήρωναν παράλληλα την κατάληψη της Κρήτης. Ξημερώματα της 30ής Μαΐου, οι δύο δεκαεννιάχρονοι νέοι, μετά από ενδελεχή μελέτη της μορφολογίας του Ιερού Βράχου, κατέστρωσαν ένα σχέδιο που απαιτούσε θάρρος και ακρίβεια. Επισκέφθηκαν την Εθνική Βιβλιοθήκη, όπου ερεύνησαν χάρτες και αναφορές για τις σπηλιές και τις κρυφές διαδρομές της Ακρόπολης, ώστε να αποφύγουν τους γερμανικούς φρουρούς. Η μόνη ασφαλής οδός αποδείχτηκε το Πανδρόσειο Άντρο, μια σπηλιά στον βράχο, που προσέφερε κάλυψη.

Το βράδυ της ίδιας ημέρας, υπό το φως ενός φαναριού και έχοντας ως μοναδικό όπλο ένα μαχαίρι, ο Γλέζος και ο Σάντας διέσχισαν τα σύρματα ασφαλείας, σκαρφάλωσαν με τη βοήθεια σκαλωσιών που χρησιμοποιούσαν οι αρχαιολόγοι και έφτασαν στον ιστό της σημαίας. Με γρήγορες και αποφασιστικές κινήσεις κατέβασαν τη μεγάλη σε διαστάσεις γερμανική σβάστικα, πετυχαίνοντας να μην γίνουν αντιληπτοί ούτε στην ανάβαση ούτε στην κατάβαση.

Το πρωί της επομένης, η απουσία της σημαίας προκάλεσε αίσθηση και σύγχυση στη γερμανική φρουρά της Ακρόπολης. Οι γερμανικές αρχές προχώρησαν σε αυστηρές ανακρίσεις, εκτέλεσαν τους άνδρες της φρουράς και απέσυραν από τα καθήκοντά τους τους Έλληνες αστυνομικούς διοικητές. Η σβάστικα επανεμφανίστηκε στον ιστό μόνο στις 11 το πρωί, αλλά οι λίγες ώρες της απουσίας της αποτέλεσαν ισχυρό συμβολικό πλήγμα στην κατοχική δύναμη και σημαντικό ηθικό εφόδιο για τον ελληνικό λαό.

Οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές, Μανώλης Γλέζος και Λάκης Σάντας, αποκάλυψαν το γεγονός μετά το τέλος του πολέμου, τον Μάρτιο του 1945, μέσα από δηλώσεις τους σε εφημερίδες της εποχής.

Ο Λάκης Σάντας, περιγράφοντας την έμπνευση που τους οδήγησε στην πράξη, εξιστόρησε:

«Ένα δειλινό, καθώς βρισκόμασταν στο Ζάππειο και ο ήλιος έγερνε λούζοντας τον ορίζοντα με εκείνα τα μοναδικά χρώματα του αττικού ουρανού, το βλέμμα μας έπεσε πάνω στη σημαία που κυμάτιζε υπερήφανα στον βράχο. Η βαριά σκιά της πλάκωνε καταθλιπτικά όλη την Αθήνα. Εκείνη τη στιγμή γεννήθηκε η σπίθα της αντίστασης· αποφασίσαμε να την κατεβάσουμε, να ξεσκίσουμε τη βρωμιά που αυτή η σημαία είχε φέρει στον Ιερό Βράχο. Οι Ναζί είχαν υψώσει τη σημαία τους ως σύμβολο θριάμβου σε πόλεις ανά την Ευρώπη, απειλώντας να την υψώσουν παντού. Μα εδώ είναι η Ελλάδα, η χώρα που γέννησε τον Πολιτισμό, που πάντα δίνει το παράδειγμα στις κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας.»