Η Ταράτσα των Λιονταριών, Δήλος, Ελλάδα
Δήλος (Delos)
Το νησί της Δήλου, που αναγνωρίζεται ως η γενέτειρα του θεού Απόλλωνα, υπήρξε μια ιερή περιοχή που χρησιμοποιήθηκε για διάφορους λόγους σε όλη την ιστορία. Σήμερα είναι ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά αξιοθέατα στην Ελλάδα και καλύπτεται από ανασκαφές, μία από τις οποίες είναι η περίφημη Ταράτσα των Λεόντων. Το πεζούλι αυτό ανεγέρθηκε και αφιερώθηκε στον Απόλλωνα από τους Νάξιους λίγο πριν το 600 π.Χ. Η ταράτσα αποτελούνταν από μια σειρά από εννέα έως δώδεκα μαρμάρινα σκαλισμένα λιοντάρια που έβλεπαν ανατολικά προς την Ιερή Λίμνη της Δήλου κατά μήκος της Ιεράς Οδού από τον κόλπο της Σκαρδάνας μέχρι τους ναούς.
Τα λιοντάρια, με το στόμα ανοιχτό σαν να βρυχώνται ή να γρυλίζουν, προορίζονταν και για να φυλάνε τα ιερά και να εμπνεύσουν ένα αίσθημα θεϊκού φόβου στους προσκυνητές. Ο τρόπος με τον οποίο τοποθετήθηκαν είναι παρόμοιος με τον τρόπο που στήνονταν οι σφίγγες κατά μήκος των λεωφόρων στην αρχαία Αίγυπτο. Σήμερα, μόνο πέντε από τα αρχικά λιοντάρια έχουν απομείνει με υπολείμματα άλλων τριών και το ακέφαλο σώμα ενός άλλου έχει μεταφερθεί και τοποθετηθεί πάνω από την κύρια πύλη ενός ενετικού οπλοστασίου
Τα Λιοντάρια της Δήλου κάποτε κοσμούσαν την περίφημη «Ταράτσα των Λιονταριών» στο ιερό νησί της Δήλου, στην Ελλάδα. Η Ταράτσα των Λεόντων αφιερώθηκε στον Απόλλωνα από τους Νάξιους λίγο πριν το 600 π.Χ.
Αρχικά είχε εννέα με δώδεκα οκλαδόν, γρυλίζοντας μαρμάρινα φύλακες λιοντάρια κατά μήκος της Ιερής Οδού. Τα λιοντάρια δημιουργούν μια μεγάλη μνημειακή λεωφόρο παρόμοια με τις αιγυπτιακές λεωφόρους σφίγγων.
Σήμερα μόνο επτά από τα αρχικά λιοντάρια σώθηκαν στη Δήλο και βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Δήλου. Ένα από τα αρχικά αγάλματα λιονταριού λήφθηκε από τους Ενετούς κατά τον 17ο αιώνα και τοποθετήθηκε πάνω από την κύρια πύλη του Ενετικού Οπλοστασίου στη Βενετία.
Το νησί της Δήλου, κοντά στη Μύκονο, είναι ένας από τους σημαντικότερους μυθολογικούς, ιστορικούς και αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας. Η Δήλος ήταν ένα αρχαίο ιερό και η ελληνική μυθολογία την έκανε γενέτειρα του Απόλλωνα και της Άρτεμης.
Τα λιοντάρια, που είχαν τα στόματά τους ορθάνοιχτα σαν να βρυχώνταν, ήταν αρχικά στραμμένα προς τα ανατολικά προς την Ιερή Λίμνη της Δήλου όπου πίστευαν ότι είχε γεννηθεί ο Απόλλωνας.
Τα λιοντάρια φύλαγαν συμβολικά την τοποθεσία και ενέπνευσαν τους προσκυνητές στο δρόμο τους προς το ιερό του Απόλλωνα. Στην αρχική τοποθεσία, σήμερα υπάρχουν πέντε μαρμάρινα αντίγραφα αγάλματα λιονταριού. Τα αυθεντικά γλυπτά συντηρούνται και προστατεύονται στο μουσείο μετά από 2.500 χρόνια έκθεσης στα στοιχεία.
Τα λιοντάρια ανασκάφηκαν και ανακαλύφθηκαν ξανά μεταξύ 1886 και 1906 και ασφαλίστηκαν στην αρχική τους θέση.
Οι φύλακες Λέοντες αφιερωμένοι από τους Ναξίους στο Ιερό του Απόλλωνα (πιθανώς περί τα τέλη του 7ου αιώνα ή σύμφωνα με τον Boardman 575-550 π.Χ.). Η Δήλος ήταν η γενέτειρα του Απόλλωνα. Ο αριθμός των λιονταριών εκτιμάται ότι είναι μεταξύ 9-16. Ήταν σύμφωνα με μια περιγραφή με το στόμα ανοιχτό και (σιωπηλά) να βρυχώνται για να εμπνεύσουν έναν θείο φόβο στους πιστούς. Τα λιοντάρια βρέθηκαν μεταξύ 1886 και 1906. Μόνο το 1999 τα λιοντάρια μεταφέρθηκαν σε μουσείο αφού ο άνεμος και το θαλασσινό νερό για σχεδόν 100 χρόνια κατέστρεψαν την επιφάνεια των γλυπτών.
Το 1999 τα πρωτότυπα μεταφέρθηκαν σε εσωτερικό χώρο σε ένα μουσείο αφού ο άνεμος και το θαλασσινό νερό είχαν καταστρέψει τα γλυπτά για αιώνες.
To 1999 ta protótypa metaférthikan s
Σχόλια