Ανδρέας Μαρτζώκης

Ο Ανδρέας Μαρτζώκης (Ζάκυνθος, 15 Ιουνίου 1849 – 1923) υπήρξε εξέχων Έλληνας λόγιος και ποιητής, με σημαντική συμβολή στα γράμματα της νεότερης Ελλάδας.

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Μαρτζώκης γεννήθηκε στη Ζάκυνθο, γιος του Λουδοβίκου Μαρτζώκη, ο οποίος καταγόταν από την ιταλική χερσόνησο, και αδελφός του επίσης ποιητή Στέφανου Μαρτζώκη. Η καταγωγή και η παιδεία του συνέβαλαν στη διαμόρφωση της πνευματικής του πορείας, η οποία διακρίνεται από έντονη ελληνοϊταλική επιρροή.

Επιλεγμένα έργα

Ο Ανδρέας Μαρτζώκης άφησε πίσω του έργα που σηματοδοτούν την προσπάθειά του για τη σύνθεση της ιταλικής και ελληνικής ποιητικής παράδοσης, όπως το «Δοκίμιον ιταλικών ποιημάτων εμμέτρως εξελληνισθέντων» (1874). Επιπλέον, κατέθεσε στη νεοελληνική ποίηση έργα όπως τα «Νυκτολούλουδα», «Φλοίσβοι», «Γούμενος της Αναφωνήτρας», «Ο Πατέρας μου», «Πατρίς και καρδία», «Ο Διάκος», «Ο Κεφαλλωνίτης», και «Η Καταστροφή της Μεσσήνης». Επίσης, είναι γνωστή η νουβέλα του «Νεγρονιά».

Ιστορικό πλαίσιο και επιρροές

Η ποίηση του Μαρτζώκη συνδέεται με το πνεύμα της ελληνικής διανόησης του τέλους του 19ου και αρχών του 20ού αιώνα, όπου ο συγγραφέας επιχειρεί να γεφυρώσει τη λαϊκή παράδοση με τη λόγια ευρωπαϊκή τέχνη. Η παρουσία του σε αυτή τη φάση σηματοδοτεί την προσπάθεια εκσυγχρονισμού της ελληνικής γραμματείας μέσα από την αλληλεπίδραση πολιτισμών.