Ιωάννης Διακίδης

Ο Ιωάννης Διακίδης, μια εξέχουσα φυσιογνωμία της Πάτρας, γεννήθηκε το 1867 στη Σύμη των Δωδεκανήσων και απεβίωσε στην Πάτρα το 1962, σε ηλικία 95 ετών, αφήνοντας πίσω του σπουδαίο και πολυδιάστατο έργο. Υπήρξε λιθογράφος, συγγραφέας, αθλητής, αλλά και μεγάλος ευεργέτης της πόλης, με προσφορές που μαρτυρούν έντονη κοινωνική ευαισθησία, αγάπη για τον πολιτισμό και προσήλωση στην πνευματική και σωματική καλλιέργεια.

Η επαγγελματική του σταδιοδρομία συνδέθηκε με τη λιθογραφία —μια τεχνική εκτύπωσης που γνώρισε ευρεία χρήση στον 19ο αιώνα και στις πρώτες δεκαετίες του 20ού— την οποία υπηρέτησε με εξαιρετική αφοσίωση, διατηρώντας κατάστημα στην Πάτρα. Το λιθογραφείο του διακρίθηκε για την καλαισθησία και την αρτιότητα των εκτυπώσεών του, αφήνοντας εποχή στην τοπική κοινωνία και αντανακλώντας την καλλιτεχνική του ευαισθησία.

Παράλληλα, υπήρξε ένθερμος φίλαθλος και φυσιολάτρης. Υπηρέτησε τον αθλητισμό ως ενεργό μέλος του Παναχαϊκού Γυμναστικού Συλλόγου, αποσπώντας πλήθος διακρίσεων σε αγώνες, ενώ συμμετείχε ενεργά στον Ελληνικό Ορειβατικό Σύλλογο (ΕΟΣ) Πατρών. Το πάθος του για τη φύση και τη σωματική άσκηση δεν κάμφθηκε ούτε σε προχωρημένη ηλικία, καθώς εξακολουθούσε να μετέχει σε πεζοπορίες και ορειβατικές δραστηριότητες. Επισφράγισε τη σχέση του με το Παναχαϊκό όρος, κατασκευάζοντας εκεί ορειβατικό καταφύγιο, το οποίο φέρει μέχρι σήμερα το όνομά του, ως ελάχιστο δείγμα αναγνώρισης από τον ΕΟΣ Πατρών.

Η φιλανθρωπική και εκπαιδευτική του προσφορά υπήρξε εξίσου αξιομνημόνευτη. Το 1950, τιμώντας τη μνήμη του αδελφού του Θεμιστοκλή, δώρισε το ισόγειο κτίσμα επί της οδού Κανάρη 58 στη Σχολή Λαού. Το ίδρυμα αυτό φέρει το όνομα «Διακίδειος Σχολή Λαού» εις μνήμην του μεγάλου ευεργέτη. Ο επάνω όροφος του ίδιου κτιρίου παραχωρήθηκε από τον ίδιο στη Χριστιανική Εστία Πατρών, στην οποία δώρισε και έτερο οίκημα, επιβεβαιώνοντας τη διαρκή προσήλωσή του στις αξίες του χριστιανικού ήθους και της κοινωνικής αλληλεγγύης.

Μεταξύ των πολλών δωρεών του, ξεχωρίζει ακόμη η προσφορά ενός οικήματος στον Φιλοδασικό Σύλλογο, που βρίσκεται στην περιοχή Άγιος Κωνσταντίνος στην Κρήνη, ενισχύοντας έτσι τη φιλοπεριβαλλοντική και φυσιολατρική δράση της πόλης.

Ο Ιωάννης Διακίδης συνδυάζει στο πρόσωπό του τον τεχνίτη, τον αθλητή, τον πνευματικό άνθρωπο και τον κοινωνικό ευεργέτη. Η ζωή και η δράση του αποτυπώνουν με πληρότητα το ήθος και την ευγένεια μιας εποχής όπου η προσωπική καταξίωση συνοδευόταν από αδιάκοπη προσφορά προς την κοινωνία και το κοινό καλό.

Ο Ιωάννης Διακίδης υπήρξε όχι μόνο ένας πρωτοπόρος της λιθογραφικής τέχνης και μέγας ευεργέτης της Πάτρας, αλλά και διακεκριμένος αθλητής με σημαντικές διακρίσεις στο ενεργητικό του. Μεταξύ των πολυσχιδών δραστηριοτήτων του συγκαταλέγεται και η συμμετοχή του στο πρώτο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Χιονοδρομίας, όπου και κατέλαβε την τρίτη θέση, επιβεβαιώνοντας την αφοσίωσή του στη φυσική άσκηση και τη φιλοπονία.

Υπήρξε ενεργό μέλος και αθλητής του Παναχαϊκού Γυμναστικού Συλλόγου, από τους πρωτοστάτες της αθλητικής ζωής της Πάτρας, και ήδη από το έτος 1895 συγκαταλέγεται στους πρώτους κωπηλάτες του συλλόγου, συμμετέχοντας μάλιστα σε επίσημους αγώνες, στοιχείο που αναδεικνύει τη βαθιά του σύνδεση με το ιδεώδες του ερασιτεχνικού αθλητισμού.

Μικρότερος αδελφός του Ιωάννη υπήρξε ο Θεμιστοκλής Διακίδης, ο οποίος γεννήθηκε επίσης στη Σύμη το έτος 1882 και έμελλε να χάσει τη ζωή του σε ηλικία 62 ετών, στην Πάτρα, το 1944. Ο Θεμιστοκλής ακολούθησε τα βήματα του αδελφού του, διακρινόμενος και αυτός ως σημαντικός ευεργέτης της πόλης. Ήταν λιθογράφος με δικό του λιθογραφείο, φυσιολάτρης και αθλητής, συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση προσφοράς στον δημόσιο βίο.

Η αθλητική του πορεία περιλαμβάνει μια εξαιρετικά τιμητική διάκριση: τη δεύτερη θέση στο άλμα εις ύψος κατά την ενδιάμεση Ολυμπιάδα, τη Μεσολυμπιάδα της Αθήνας το 1906 — επίτευγμα που τον κατατάσσει μεταξύ των Ελλήνων ολυμπιονικών της εποχής.

Το λιθογραφείο του Θεμιστοκλή Διακίδη ανεγέρθηκε το 1939 στην οδό Μαιζώνος 172Β και λειτούργησε έως το 1975. Το κτίσμα, αντιπροσωπευτικό δείγμα της βιομηχανικής αρχιτεκτονικής του Μεσοπολέμου, αποτελεί μέχρι και σήμερα σημαντικό μνημείο της αστικής και τεχνικής ιστορίας της Πάτρας. Από το έτος 2000, το ιστορικό αυτό κτίριο στεγάζει το θέατρο «ΛΙΘΟΓΡΑΦΕΙΟΝ», συνδέοντας έτσι την πολιτιστική ζωή της σύγχρονης Πάτρας με την καλλιτεχνική και βιοτεχνική παράδοση του παρελθόντος.

Αξιοσημείωτο είναι ότι, μετά τον θάνατο του Ιωάννη Διακίδη, εφημερίδες των Πατρών κατέγραψαν την επόμενη ημέρα σειρά άρθρων, ανακοινώσεων και ψηφισμάτων προς τιμήν του, γεγονός που αποδεικνύει το βάθος της εκτίμησης και της ευγνωμοσύνης της πατραϊκής κοινωνίας προς το πρόσωπο και το έργο του.