Δημήτριος Βέργος

Ο Δημήτριος Βέργος (Άγιος Ευστράτιος, 8 Μαΐου 1886 – Αλεξάνδρεια, 3 Ιανουαρίου 1956) υπήρξε επιφανής Έλληνας αθλητής, με διακρίσεις στην πάλη, την άρση βαρών και τη σφαιροβολία, αφήνοντας έντονο αποτύπωμα στην αθλητική και κοινωνική ιστορία της εποχής του.

Ο Δημήτριος Βέργος γεννήθηκε στο νησί του Αγίου Ευστρατίου την 8η Μαΐου 1886. Ήταν υιός του Νικολάου Βέργου και της Ελένης Κλείτσου, καταγόμενος εκ πατρός από μία εκ των πλέον επιφανών οικογενειών του νησιού. Η κοινωνική θέση της οικογένειας μαρτυρείται και από την ενεργό συμμετοχή του πατέρα του στα κοινά, καθώς ο Νικόλαος Βέργος διετέλεσε, κατά την περίοδο 1889–1891, γραμματέας και ταμίας της "Εξαμελούς Εκκλησιαστικής Επιτροπής", ενός θεσμού που είχε υπό την εποπτεία του τα εκκλησιαστικά και εκπαιδευτικά ζητήματα της τοπικής κοινότητας.

Ο Δημήτριος είχε τρία αδέλφια: τους Κωνσταντίνο και Στέλιο, καθώς και μία αδελφή, την Αγγελική. Ακολουθώντας τη γενιά του στο χρέος προς την πατρίδα, υπηρέτησε στον Ελληνικό Στρατό, απ’ όπου απολύθηκε στις 23 Ιουνίου 1916, όπως προκύπτει από σχετικό φύλλο πορείας. Ωστόσο, η στρατιωτική του θητεία δεν έληξε εκεί· επανεμφανίστηκε και συμμετείχε ενεργά στους επεκτατικούς πολέμους της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας για την κατάκτηση της Μικράς Ασίας. Ιδιαιτέρως σημαντικό είναι ένα έγγραφο του 1920, το οποίο του παρείχε ειδική άδεια για συμμετοχή σε αγώνες, παρόλο που βρισκόταν σε καθεστώς επιστράτευσης – γεγονός που αποδεικνύει την παράλληλη αθλητική του δράση και τη σημασία της.

Η δράση του Δημητρίου Βέργου δεν περιορίστηκε στην προσωπική του πρόοδο· το 1939, μαζί με τα αδέλφια του Στυλιανό και Κωνσταντίνο, προέβη σε δωρεά προς την Κοινότητα του Αγίου Ευστρατίου. Συγκεκριμένα, προσέφεραν οικόπεδο στην περιοχή «Αλυκή», επί του οποίου, με δαπάνες της Κοινότητας, ανεγέρθη εντός του ιδίου έτους οίκημα που προοριζόταν για τη στέγαση του Ταχυδρομικού Γραφείου της Κοινότητας Αγίου Ευστρατίου.

Ο Βέργος νυμφεύθηκε τη Μάλαμα Μυτίλια, κόρη του Γεωργίου Μυτίλια και της Αθηνάς Λιβερίου, επίσης από τον Άγιο Ευστράτιο. Το ζεύγος εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου και έζησαν μέχρι τον θάνατο του Δημητρίου το 1956. 

Κατόπιν των πολιτικών εξελίξεων και της εκδίωξης των ξένων υπηκόων από το καθεστώς του Νάσερ, η σύζυγός του Μάλαμα επέστρεψε στην Αθήνα συνοδευόμενη από τα τέκνα τους.

Απέκτησαν οκτώ παιδιά, τα οποία φέρουν τα εξής ονόματα κατά τη σειρά γεννήσεώς τους: Αθηνά, Ευρυδίκη, Ελένη, Γεωργία, Νικόλαος, Δανάη, Γεώργιος και Κωνσταντίνος.

Αθλητική καριέρα

Ο Δημήτριος Βέργος υπήρξε αθλητής με σημαντική παρουσία σε τρεις κατηγορίες αθλημάτων: την πάλη, την άρση βαρών και τη σφαιροβολία. Ήταν μέλος διακεκριμένων αθλητικών συλλόγων, όπως ο Όμιλος Φιλάθλων Αλεξάνδρειας, ο Μίλωνας Αλεξάνδρειας και ο Πανελλήνιος Γυμναστικός Σύλλογος.

Οι πρώτες καταγεγραμμένες επιτυχίες του Βέργου σημειώθηκαν το 1909, όταν συμμετείχε στους αθλητικούς αγώνες που διοργάνωσε ο Όμιλος Φιλάθλων στην Αλεξάνδρεια. Στους εν λόγω αγώνες, ο Βέργος διακρίθηκε ιδιαίτερα στην άρση βαρών, καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση σε δύο κατηγορίες: σήκωσε 78 κιλά με το ένα χέρι και 110 κιλά με τα δύο χέρια. Παράλληλα, κέρδισε τη δεύτερη θέση στη σφαιροβολία, πίσω από τον Κ. Γκουλάκη, ο οποίος έριξε τη σφαίρα στα 9,77 μέτρα.

Το 1910, ο Βέργος έλαβε μέρος στους Πανελλήνιους-Παναιγύπτιους Αγώνες, οι οποίοι διοργανώθηκαν από τον Όμιλο Φιλάθλων στην Αλεξάνδρεια. Οι αγώνες αυτοί αποτέλεσαν μία ιδιαίτερη στιγμή για την αθλητική ιστορία, καθώς ήταν η μοναδική φορά που το πανελλήνιο πρωτάθλημα του ΣΕΓΑΣ για τα αθλήματα στίβου, πάλης, άρσης βαρών και διελκυστίνδας πραγματοποιήθηκε στην Αίγυπτο. Στους αγώνες αυτούς, ο Βέργος αναδείχθηκε δις πανελληνιονίκης στην άρση βαρών, κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο σε δύο διαφορετικά στυλ: σηκώνοντας 119,5 κιλά με τα δύο χέρια και 76 κιλά με το ένα χέρι.

Η καριέρα του Βέργου κορυφώθηκε το 1912, όταν αναδείχθηκε πανελληνιονίκης στην πάλη, συμμετέχοντας στους Πανελλήνιους Αγώνες του 1912 με τον Όμιλο Φιλάθλων Αλεξάνδρειας στην κατηγορία των βαρέων βαρών. Στον τελικό της κατηγορίας αυτής, κατέκτησε την πρώτη θέση, ενώ οι Μαρκουλάκης του Πειραϊκού Συνδέσμου και Κουντούρης του Πανελλήνιου κατέλαβαν τη δεύτερη και τρίτη θέση, αντίστοιχα.

Ως πανελληνιονίκης στην πάλη, ο Βέργος επιλέχθηκε να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης, σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων. Ανάμεσα στους επτά αθλητές που επιλέγηκαν για να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης, ο Βέργος ήταν ο μοναδικός εκπρόσωπος της πάλης, μαζί με άλλους αθλητές όπως ο Αντωνόπουλος, ο Δώριζας και ο Τσικλητήρας. Παρά την αρχική επιλογή, ο Βέργος δεν συμμετείχε τελικά στους αγώνες, πιθανότατα λόγω του γεγονότος ότι δεν είχε ελληνική υπηκοότητα, καθώς προερχόταν από τον Άγιο Ευστράτιο, ο οποίος παρέμενε ακόμα υπό τουρκική κατοχή.

Από το 1920 έως το 1923, ο Βέργος, έχοντας λάβει ειδική άδεια από τον Στρατό, συνέχισε να συμμετέχει σε αθλητικούς αγώνες, διατηρώντας ενεργή αθλητική παρουσία, παρά τις αντιξοότητες της εποχής.

Στην Ολυμπιάδα της Αμβέρσας (1920)

Ο Δημήτριος Βέργος συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1920, οι οποίοι διεξήχθησαν στην πόλη της Αμβέρσας, στο Βέλγιο. Στους αγώνες αυτούς, ο Βέργος αγωνίστηκε στις δύο κύριες κατηγορίες της πάλης: την ελληνορωμαϊκή και την ελευθέρα, έχοντας ως συντρόφους τους αθλητές Σωτήριο Νοτάρη και Βασίλειο Παυλίδη[9]. Η συμμετοχή του στην Ολυμπιακή ομάδα εξασφαλίστηκε μετά από προκριματικούς αγώνες που πραγματοποιήθηκαν στις 21 Ιουνίου 1920 στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Στους αγώνες αυτούς, ο Βέργος κατέκτησε την πρώτη θέση στην κατηγορία των βαρέων βαρών, με τον Σπυρίδη να καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση και τον Θ. Ηλιόπουλο την τρίτη. Σύμφωνα με παλιό λεύκωμα, οι αγώνες αυτοί διεξήχθησαν στην κατηγορία των 82,5 κιλών, ενώ τα ολυμπιακά αρχεία καταγράφουν τη συμμετοχή του Βέργου στα βαρέα βάρη στην ελληνορωμαϊκή και στα μεσαία βάρη στην ελευθέρα πάλη.

Στην ελληνορωμαϊκή πάλη, ο Βέργος αγωνίστηκε στην κατηγορία των βαρέων βαρών. Στον πρώτο γύρο πέρασε χωρίς αγώνα, αλλά στον δεύτερο γύρο αντιμετώπισε τον Ολλανδό Ζάαπ Στζούβερμαν (Jaap Sjouwerman). Ο αγώνας έληξε άδοξα για τον Έλληνα αθλητή, καθώς αποκλείστηκε με νοκ-άουτ σε 58 δευτερόλεπτα, καταλαμβάνοντας την 12η θέση στην τελική κατάταξη. Η απόφαση του διαιτητή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, καθώς πολλοί θεατές και αθλητές θεωρούσαν ότι ο Βέργος είχε κατεδαφίσει τον αντίπαλό του και άξιζε τη νίκη. Δημοσιεύματα της εποχής αναφέρουν:

"... καθ' ην στιγμήν ο Έλλην πρωταθλητής της πάλης κ. Δ. Βέργος κατέρριψε ως παιδίον τον αντίπαλον, ο διαιτητής ανακηρύττει τον Ολλανδόν νικητήν παρ' όλας τας διαμαρτυρίας του κόσμου και όλων εν γένει των αθλητών του κόσμου των παρακολουθύντων τον αγώνα."

Στην ελευθέρα πάλη, ο Βέργος αγωνίστηκε στην κατηγορία των μεσαίων βαρών. Εισήλθε στους αγώνες από τον δεύτερο γύρο και αντιμετώπισε τον Σουηδό Ότο Μπόργκστρομ (Otto Borgström). Ο αγώνας ήταν σφοδρός, αλλά ο Βέργος ηττήθηκε στα σημεία, καταλαμβάνοντας την 9η θέση στην τελική κατάταξη.

Τίτλοι - διακρίσεις

Πρωταθλητής Ελλάδος

Άρση Βαρών με δύο χέρια 1910: 119,5 κ.

Άρση Βαρών με ένα χέρι 1910: 76 κ.

Πάλη βαρέων βαρών: 1912.

Νικητής πανελλήνιων αγώνων πρόκρισης στους Ολυμπιακούς 1920

Πάλη βαρέων βαρών.

Ολυμπιακοί αγώνες 1920

Ελληνορωμαϊκή βαρέων βαρών: 12ος

Ελευθέρα μέσων βαρών: 9ος.