Δημήτριος Λεβίδης
Ο Δημήτριος Λεβίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1886. Τα πρώτα μουσικά του βήματα τα έκανε στο Ωδείο Αθηνών έχοντας ως δάσκαλο τον Λαυράγκα. (Γι αυτό υποστηρίζουμε και την άποψη, πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος ενός καλού ωδείου, από την πρώιμη κιόλας ηλικία). Ο πατέρας του Λεβίδη δεν είχε καμία σχέση με την μουσική, καθώς διετέλεσε διευθυντής των Μεταλλείων και Δήμαρχος Λαυρίου!
Παρότι δεν είχε λοιπόν ουδεμία σχέση με την μουσική, ο Λεβίδης από νεαρή ηλικία, επέδειξε μια αγάπη για την μουσική του εκπαίδευση. Για αυτό τον λόγο και γράφεται στο Ωδείο Αθηνών. Μετά την ολοκλήρωση των μουσικών του σπουδών, στο Ωδείο Αθηνών, ο Λεβίδης, αναχώρησε για ανώτερες σπουδές στη Λωζάννη. Ακολουθούν σπουδές στο Μόναχο, όπου εγγράφεται στην Βασιλική Ακαδημία έχοντας καθηγητές τους Κλόζε και Μότλ. Στο Μόναχο ο Λεβίδης γίνεται ολοκληρωμένος μουσικός. Και τότε, αναχωρεί για το Παρίσι. Ωστόσο ούτε εκεί ο Λεβίδης σταματά την μελέτη της μουσικής, αφού διαβάζει ιστορία της μουσικής και παρακολουθεί τη μουσική κίνηση. Νοιώθοντας πλέον έτοιμος, γράφει το πρώτο του μουσικό έργο, που είναι μια όπερα με τίτλο «βουλιαγμένη καμπάνα». Ακολουθεί το συμφωνικό ποίημα «Ο βοσκός και η νεράιδα». Ο Λεβίδης αρχίζει να γίνεται γνωστός με μόλις δύο έργα! Εγγράφεται στον «Σύνδεσμο των συγγραφέων και Συνθετών» μια οργάνωση στην οποία γίνονται δεκτοί μόνο συνθέτες αναγνωρισμένης αξίας. Για να κατανοήσει κάποιος σήμερα την αξία εκείνου του Συνδέσμου, να αναφέρουμε πως ήταν γραμμένοι μόνο 18 Γάλλοι καλλιτέχνες, ανάμεσά τους ο μεγάλος Ραβέλ, τον οποίο μάλιστα αργότερα ο Λεβίδης θα εκτιμήσει μουσικά και θα τον αναγνωρίσει ως μια μεγάλη μορφή.
Οι κριτικοί της εποχής του, έγραφαν για τον Λεβίδη, πως στα έργα του, γίνεται εμφανής μια νέα μουσική ιδέα. Ο Λεβίδης προχωρεί στην συγγραφή και άλλων έργων όπως το «Ντε Προφούντις», «Το φυλακτό των Θεών», το λυρικό έργο «Τέσσερις εικόνες σε μια πράξη», την «Μυστική Συμφωνία» κ.ο.κ.
Ο Λεβίδης επειδή είχε καταταγεί στον Γαλλικό στρατό κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, είχε λάβει την Γαλλική υπηκοότητα. Έτσι έμεινε στο αγαπημένο του Παρίσι από το 1910 έως το 1932, έτος που επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου δίδαξε σε πλήθος ωδείων. Χαρακτηριστικό είναι ό Λεβίδης, όσο χρονικό διάστημα διέμενε στο Παρίσι, υπέγραφε τα έργα του με το επίθετό του, αντεστραμμένο. Δηλαδή ως SIDIVEL εκ του LEVIDIS! Σήμερα δυστυχώς δεν έχουν διασωθεί όλα του τα έργα. Ένα μέρος τους βρίσκεται στο αρχείο της Εθνικής βιβλιοθήκης.
Ο Δημήτριος Λεβίδης πέθανε το 1951.
Ενδεικτική εργογραφία
Menuet (1898)
Tristesse (1899)
Piano Impromptus (1902)
Erste Griechische Romantische Piano Sonate op.16 (1908)
Preludes In d. minor (1910)
Divertissent Orch. (1911)
4 Persian Rubajats (1912-1914)
Chant payen for oboe and strings
Divertissement op.25 (1911)
Patre et Nymphe (1924) Μπαλέτο
Poeme Symphonique, pour solo d'Ondes Musicales et Orchestre, op.43-B (1928)
De Profundis (1929)
4 tableaux en un acte op.45 (;)
L' illiade, Orch. Ορατόριο. (1942-1943)
La Terre dans l'Espace. Συμφωνικό Ποίημα για Ορχήστρα
The Talisman of The Gods op.41 μπαλέτο. (ατελές) (1925-1945)
Σχόλια