Γιάννης Μιχαλόπουλος
Ο Γιάννης Μιχαλόπουλος (Αθήνα, 22 Απριλίου 1927 – Κηφισιά Αττικής, 10 Ιουνίου 2016) ήταν σημαντικός Έλληνας ηθοποιός με μακρά και πολυσχιδή πορεία στο θέατρο, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Σεμνός και χαμηλών τόνων, διέγραψε πορεία πενήντα χρόνων στο θέατρο και έγινε ιδιαίτερα αγαπητός στο κοινό για τους χαρακτηριστικούς κωμικούς ρόλους του.
Βιογραφία και πρώτα χρόνια
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ξεκίνησε την καριέρα του ως εκφωνητής ραδιοφώνου. Υπηρέτησε στη θέση αυτή για δέκα χρόνια (1952–1962) στην τότε ΕΙΡ, ενώ συμμετείχε και σε πολλές θεατρικές ραδιοφωνικές εκπομπές. Αργότερα στράφηκε στην υποκριτική και φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Αποφοίτησε το 1951, ερμηνεύοντας τον ρόλο του Οκτάβιου στην κωμωδία του Κάρλο Γκολντόνι «Οι Περίεργες Γυναίκες».
Η πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση έγινε την ίδια χρονιά, το 1951, στο Ηρώδειο με τον Θυμελικό Θίασο του Λίνου Καρζή στην «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη, ως κορυφαίος του χορού των γερόντων. Ακολούθησε συνεργασία τριών ετών με τον θίασο Λαμπέτη – Χορν, με τους οποίους ανέπτυξε στενή φιλία.
Θέατρο
Μέχρι το 2002, έλαβε μέρος σε δεκάδες θεατρικές παραστάσεις – κυρίως πρόζες και επιθεωρήσεις – συνεργαζόμενος με μεγάλα ονόματα του ελληνικού θεάτρου, όπως ο Δημήτρης Μυράτ, ο Βασίλης Διαμαντόπουλος, ο Μάριος Αλκαίος, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, ο Κώστας Βουτσάς και πολλοί άλλοι. Συμμετείχε επίσης σε μαγνητοσκοπημένες θεατρικές παραστάσεις για την τηλεόραση.
Το 1966 τιμήθηκε από την Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων για την προσφορά του στη νεοελληνική κωμωδία. Επίσης, η Μαρία Ψαθά τον βράβευσε για τις ερμηνείες του στα έργα του πατέρα της, Δημήτρη Ψαθά.
Κινηματογράφος
Παρόλο που συνήθως ερμήνευε δεύτερους ρόλους στον κινηματογράφο, κατάφερνε με τη «γεμάτη» του ερμηνεία να ξεχωρίζει. Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν στην ταινία «Ο Άνθρωπος για Όλες τις Δουλειές» (1966) του Γιώργου Κωνσταντίνου.
Τηλεόραση
Έπαιξε σε πολλές σειρές, με αποκορύφωμα τη σειρά «Ορκιστείτε Παρακαλώ» (1982), όπου ερμήνευσε με επιτυχία τον ρόλο του δικαστή σε περισσότερα από 90 επεισόδια, κερδίζοντας το κοινό με τον πομπώδη δικανικό του λόγο και τη σάτιρά του.
Η πρώτη του εμφάνιση στην τηλεόραση ήταν στη σειρά «Ο Κύριος Συνήγορος» (1970–1972), την οποία και σκηνοθέτησε. Ήταν η πρώτη κωμική σειρά της ελληνικής τηλεόρασης και για πολλούς, ο ρόλος του ως δικηγόρου Δημοσθένη Παρλάτου – σε 256 δεκαπεντάλεπτα επεισόδια – υπήρξε η κορυφαία του ερμηνεία. Χαρακτηριστικοί "πελάτες" του ήταν ο κ. Στριφομπούμπουλας (Φιλήμων Μεθυμάκης) και ο Μικές (Γιάννης Βογιατζής), ενώ γραμματέας στο τηλεοπτικό γραφείο του ήταν η Ελένη Μαυρομάτη.
Προσωπική ζωή
Ήταν παντρεμένος με την Ελένη Μιχαλοπούλου. Κουμπάροι τους ήταν η Έλλη Λαμπέτη και ο Δημήτρης Χορν. Μαζί απέκτησαν δύο παιδιά, την Άρτεμις και τον Λεωνίδα, και έμειναν μαζί μέχρι τον θάνατο της συζύγου του, τρία χρόνια πριν φύγει και ο ίδιος από τη ζωή.
Θάνατος
Απεβίωσε στις 10 Ιουνίου 2016, σε ηλικία 89 ετών, στο νοσοκομείο ΚΑΤ, μετά από επέμβαση στο πόδι. Παρά την ανάνηψη, υπέστη ανακοπή λίγες ώρες αργότερα. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας. Κηδεύτηκε στο κοιμητήριο Ζωγράφου, παρουσία συγγενών, φίλων και συναδέλφων.
Φιλμογραφία
Έτος Ταινία Ρόλος
1966 Άνθρωπος για όλες τις δουλειές Τζον Πάπας
Αχ!.. Και να 'μουν άντρας Σάββας Μακροχέρης
1967 Μιας πεντάρας νιάτα Πασχάλης Αβραμίδης
Αχ! Αυτή η γυναίκα μου Χαρίλαος
1970 Μια τρελλή... τρελλή... σαραντάρα Ορέστης Σαλβέρης
Ο Σταύρος είναι πονηρός!.. Πέτρος Φωκάς
Η θεία μου η χίπισσα Πιτ
1971 Ο κατεργάρης Μίλτος Κλαδαράς
1973-1975 Τα παιδιά του Ζεβεδαίου Στάθης Ζεβεδαίος
1979 Ο άνθρωπος λαχείο Κάρολος
1980 Ο παρθενοκυνηγός Ιωακείμ Ιωακείμ
1981 Ο σεξοκυνηγός παπάς
Άγριες κότες διευθυντής τηλεόρασης
Πολίτες δεύτερης κατηγορίας Βαρδογιάννης
1982-1987 Ορκιστείτε παρακαλώ πρόεδρος δικαστηρίου
1983 Γύφτικη κομπανία δικαστής
Χίλια κυβικά τρέλλα Λάζαρος
1984 Και αυτός το βιολί του πρόεδρος δικαστηρίου
1986 Ένα τρελό τρελό μούτρο Αριστείδης Ανδρεάδης
Ο αχτύπητος Ανδρόνικος Νικολάου
Ο εραστής της πείνας Κώστας Σαΐνης
Θεατρικές Παραστάσεις
1977 Οι Γερμανοί ξανάρχονται
1978 Η μέθοδος των τριών
1995 Φωνάζει ο κλέφτης
1996 Υπηρέτης δύο αφεντάδων
Συμπληρωματικός πίνακας θεατρικών παραστάσεων στις οποίες συμμετείχε ο Μιχαλόπουλος ως ηθοποιός
Θέατρο
Ο Γιάννης Μιχαλόπουλος συμμετείχε σε σημαντικές θεατρικές παραγωγές από τη δεκαετία του 1950 έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1990, ερμηνεύοντας ποικίλους ρόλους σε έργα διαφορετικού ύφους και σκηνοθετικής προσέγγισης. Κατά τη θεατρική περίοδο 1952/1953, εμφανίστηκε στις παραστάσεις Αγαπούλα και Βαθειά γαλάζια θάλασσα, ερμηνεύοντας αντίστοιχα τους ρόλους του Φράντς Γκρούμπερ και του Φίλιπ Ουέλτς. Και οι δύο παραστάσεις ανέβηκαν από τον θίασο της Έλλης Λαμπέτη, του Γιώργου Παππά και του Δημήτρη Χορν στο Θέατρο Κυβέλης, σε σκηνοθεσία του Μάριου Πλωρίτη. Το 1958/1959 ενσάρκωσε τον Χοσέ Ουστιγιος στο έργο Το κράτος του θεού, στον θίασο του Δημήτρη Μυράτ, στο Θέατρο Διάνα, υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια του ίδιου του Μυράτ. Την επόμενη χρονιά (1959/1960), ερμήνευσε τον ρόλο του Βασιλιά στο Παραμύθι χωρίς όνομα και τον Μπαλμπόα στο Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια, με τον θίασο του Νέου Θεάτρου και σκηνοθέτη τον Βασίλη Διαμαντόπουλο. Στη θεατρική περίοδο 1961/1962, συνεργάστηκε με τον θίασο του Δημήτρη Χορν, στο Θέατρο Κεντρικό, παίζοντας στους ρόλους του Ουσπάρ στο Ταξιδιώτης χωρίς αποσκευές και του Ιάκωβου στο Θωμάς ο δίψυχος, σε σκηνοθεσία του ίδιου του Χορν.
Κατά την περίοδο 1963/1964, συμμετείχε στην παράσταση Η χήρα μου κι εγώ: κωμωδία σε 3 πράξεις και 4 εικόνες, ερμηνεύοντας τον Άρνολντ Νας, με τις Θεατρικές Επιχειρήσεις Ανδρέα Μαρουλίδη, στο Θέατρο Γκλόρια, σε σκηνοθεσία του Μιχάλη Μπούχλη. Το 1964/1965 και το 1965/1966 επανήλθε στον ρόλο του Πασχάλη στο έργο Μιας πεντάρας νειάτα, αρχικά με την Ελληνική Λαϊκή Σκηνή Χριστίνας Σίλβα στο Θέατρο Μινώα και έπειτα με τις Θεατρικές Επιχειρήσεις Βαγγέλη Λιβαδά στο Θέατρο Αμιράλ, με σκηνοθέτη και στις δύο περιπτώσεις τον Δημήτρη Νικολαΐδη. Τέλος, κατά τη θεατρική περίοδο 1996/1997, εμφανίστηκε στον ρόλο του Πανταλόνε στο έργο Υπηρέτης δύο αφεντάδων, με τον Θεατρικό Οργανισμό Δρώμενα, στο Θέατρο Κάτια Δανδουλάκη, σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη.
Σχόλια