Βασίλειος Αργυρόπουλος

ENGLISH

Ελληνική ιστορία / Νεότερη Ιστορία - Τελευταίες Αναρτήσεις

Ταξίδι στον Χρόνο / Πρόσωπα - Τελευταίες αναρτήσεις

Ελληνισμός / Προσωπικότητες - Τελευταίες Αναρτήσεις

Ο Βασίλης Αργυρόπουλος (Πάρος 1894 – Αθήνα, 28 Απριλίου 1953) ήταν εξέχουσα μορφή του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου: ηθοποιός, πρωταγωνιστής, θιασάρχης, μεταφραστής, σκηνοθέτης και θεατρικός επιχειρηματίας.

Γιος του Σπυρίδωνα Αργυρόπουλου, πραγματοποίησε τις γυμνασιακές του σπουδές στη Βαρβάκειο Σχολή Αθηνών. Το πάθος του για το θέατρο τον οδήγησε νωρίς στη σκηνή: το 1910 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο "Νέα Σκηνή" με τον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη. Το 1912 συνεργάστηκε και με τον θίασο της Κυβέλης.

Το 1914 στρατεύτηκε, και λόγω του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου βρέθηκε το 1916 αιχμάλωτος ως μέλος του Δ' Σώματος Στρατού στο Γκέρλιτς της Γερμανίας, όπου παρέμεινε μέχρι το 1919. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, προσελήφθη εκ νέου στον θίασο Κοτοπούλη, αναλαμβάνοντας κύριους κωμικούς και δραματικούς ρόλους μέχρι το 1924. Παράλληλα, ασχολήθηκε και με τη μετάφραση ξένων θεατρικών έργων, εμπλουτίζοντας το ελληνικό ρεπερτόριο.

Το 1921 παντρεύτηκε την ηθοποιό Γιώτα Λάσκαρη και το 1924 ίδρυσαν μαζί τον θίασο "Ελληνική Κωμωδία Β. Αργυρόπουλου". Ανέβασαν παραστάσεις στα αθηναϊκά θέατρα "Κεντρικόν" και "Αλάμπρα", στο "Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς", καθώς και στα μεγαλύτερα θέατρα της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Το 1935 δημιούργησε το δικό του θέατρο στην οδό Ιπποκράτους στην Αθήνα, το "Θέατρο Β. Αργυρόπουλου", το οποίο έγινε κέντρο θεατρικής ζωής της εποχής.

Διακρίθηκε τόσο στο κλασικό όσο και στο σύγχρονο ρεπερτόριο, ερμηνεύοντας με επιτυχία ρόλους σε έργα όπως Φάουστ, Ταρτούφος και Ο Μισάνθρωπος του Μολιέρου, καθώς και σε έργα των Βέντεκιντ, Σαίνχερ, Γκαίιτς, Σνίτσλερ, Μόλναρ, Λόταρ, Άρνολντ, Μπαχ και Ραϊμάν. Μεγάλες θεατρικές του επιτυχίες περιλαμβάνουν Ο Άρχοντας του κόσμου, Νέα ζωή, Το πνεύμα του αιώνα του Τίμου Μωραϊτίνη, Το στραβόξυλο και Ευθεία και τεθλασμένη του Δημήτρη Ψαθά, Έρως εις το τετράγωνον και Η πόρτα και το παράθυρο του Ιωαννόπουλου, Ο έρως θέλει ξύλο, Το ακίνητο που κουνήθηκε και Παράνομη κυκλοφορία των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου.

Το 1945 εξέδωσε την σημαντική μελέτη "Η τέχνη του ηθοποιού", συμβάλλοντας στη θεωρητική συγκρότηση της ελληνικής θεατρικής πρακτικής. Για την πολυδιάστατη προσφορά του τιμήθηκε από τον Βασιλιά Παύλο και από το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας.

Ο Βασίλης Αργυρόπουλος πέθανε στις 28 Απριλίου 1953. Στην εκατονταετηρίδα από τη γέννησή του, τα Ελληνικά Ταχυδρομεία τίμησαν τη μνήμη του εκδίδοντας ειδικό αναμνηστικό γραμματόσημο, αναγνωρίζοντας έτσι την ανεκτίμητη συμβολή του στην ανάπτυξη και ανανέωση του ελληνικού θεάτρου.

Φιλμογραφία
Έτος Τίτλος Συγγραφέας Ρόλος
1952 Το στραβόξυλο Δημήτρης Ψαθάς Νικολάκης Μαρουλής

Κύριες θεατρικές παραστάσεις

Σεζόν	Παράσταση	Ρόλος	Θίασος	Θέατρο	Σκηνοθέτης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1946/1947	Αδάμ ο Β'	Αδάμ	Θίασος Βασίλη Αργυρόπουλου	Θέατρο Βασίλη Αργυρόπουλου	Ρενάτο Μόρντο
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1947/1948	Τα καραφάκια του κυρ Αριστείδη	Πέτρος Δράγας	Θίασος Βασίλη Αργυρόπουλου	Θέατρο Βασίλη Αργυρόπουλου	—
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1947/1948	Ενοικιοστάσιον	Μένιος Αγνιάδης	Θίασος Βασίλη Αργυρόπουλου	Θέατρο Βασίλη Αργυρόπουλου	Βασίλειος Αργυρόπουλος
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1947/1948	Ταρτούφος	Ταρτούφος	Θίασος Βασίλη Αργυρόπουλου	Θέατρο Βασίλη Αργυρόπουλου	—
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1949/1950	Παϋντός	Μουρταζά	Θίασος Βασίλη Αργυρόπουλου	Θέατρο Βασίλη Αργυρόπουλου	Βασίλειος Αργυρόπουλος

Έτος Τίτλος

1932 Νυμφίος ανύμφεφτος

1943 Ακουαρέλλες

1950 Σιγανοπαπαδιές