Λάβαρα : Ένα ηρωικό χωριό στον Έβρο!
Τα Λάβαρα είναι κωμόπολη του Έβρου, πάνω στην εθνική οδό που συνδέει το Σουφλί με το Διδυμότειχο. Το όνομα του το χωριό το πήρε από το Λάβαρο (κυανό με μαύρο σταυρό στη μέση) που σήκωσαν 300 άνδρες στις 2 Μαϊου 1821, ημέρα Ανακομιδής των Λειψάνων του Αγίου Αθανασίου, παγιδεύοντας τον πολυάριθμο Τουρκικό στρατό στο δάσος ΚΟΥΡΙ και αφού τους επιτέθηκαν νύχτα τους διέλυσαν.
Επί δύο ημέρες οι Τούρκοι πανικόβλητοι προσπαθούσαν να βγουν από το δάσος και όσοι γλίτωσαν πήγαν στο ορεινό χωριό Μαυροκκλήσι. Το 1834 οι κάτοικοι χτίζουν την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου και το 1920 η επιτροπή μετονομασιών σε ανάμνηση της ηρωικής μάχης ονομάζει το χωριό Λάβαρα.
Παλιότερα λεγόταν Σάλια από τα επίπεδα καράβια που διέσχιζαν τον Έβρο. Άλλη εκδοχή, είναι ότι προέρχεται από το Σαλ = ελεύθερος διότι οι κάτοικοι δεν πλήρωναν φόρους στους Τούρκους αλλά είχαν μόνο την υποχρέωση να φροντίζουν και να εκπαιδεύουν τα άλογα της φρουράς των Σουλτάνων.
.jpg)
Την εποχή εκείνη ονομαζόταν Σαλτίκιοϊ, που σημαίνει χωριό όπου κατασκευάζονται τα «σάλια», πλατιές βάρκες με επίπεδη καρίνα, με τις οποίες γίνονταν η μεταφοράς των προϊόντων στον ποταμό Έβρο. Οι κάτοικοι συμμετείχαν στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 με επαναστατικό κίνημα.
Ιστορικά στοιχεία
Άγνωστο παραμένει το επαναστατικό κίνημα των κατοίκων του χωριού Σαλτίκιοϊ, των σημερινών Λαβάρων,στο χρονικό διάστημα Απριλίου-Μαΐου 1821, όταν οι κάτοικοί του εξουδετέρωσαν τουρκική στρατιωτική δύναμη στη θέση «Κουρί». Δε διασώζονται γραπτές πηγές για τη συγκεκριμένη επαναστατική ενέργεια. Η παράδοση αναφέρει ότι κατά τη διάρκεια της διήμερης μάχης οι γυναίκες των Λαβάρων ανεφοδίαζαν με τρόφιμα και πυρομαχικά τους 300 και πλέον ένοπλους συμπατριώτες τους, διανύοντας 10 χιλιόμετρα δασωμένης περιοχής.
Στην τοποθεσία της μάχης εντοπίζονταν μέχρι πριν λίγα χρόνια σκελετοί και κομμάτια από σπασμένα όπλα της εποχής. Επειδή οι επαναστατημένοι κάτοικοι του χωριού αυτού ύψωσαν σημαία γαλάζια με μαύρο σταυρό, για το λόγο αυτό το 1920, η επιτροπή τοπωνυμίων έδωσε στο χωριό αυτό το όνομα “Λάβαρα”
Στις αρχές του 20ού αιώνα στον οικισμό λειτουργούσαν μια ελληνική δημοτική σχολή με 100 μαθητές και ένα παρθεναγωγείο στο οποίο φοιτούσαν 35 μαθήτριες
Η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου
Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης στη θυσία των συμπατριωτών τους οι κάτοικοι του χωριού, αποφάσισαν να ανεγείρουν εκκλησία, η οποία αποπερατώθηκε το 1834 και τιμάται στο όνομα του Αγίου Αθανασίου, επειδή την ημέρα της γιορτής του (2 Μαΐου) έγινε η μεγάλη μάχη. Η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου είναι ξυλόστεγη βασιλική. Επάνω από την κεντρική είσοδο είναι η δυσανάγνωστη με βυζαντινά γράμματα επιγραφή:
ΟΥΤΟΣ ΚΑΙ ΘΕΙΟΣ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ
ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
ΣΑΛΤΙΚΙΟΪ ΑΝΗΓΕΡΘΗ ΕΚ ΒΑΘΡΩΝ
ΜΕ ΤΟΥ ΠΑΝΙΕΡΟΤΑΤΟΥ ΜΗΤ/ΤΟΥ ΔΙΔΥΜΟ
ΤΕΙΧΟΥ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΔΕ ΚΑΙ
ΔΑΠΑΝΗΣ ΤΩΝ ΤΕ ΤΣΟΡΜΠΑΤΖΗΔΩΝ ΚΑΙ
ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ
ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΑΥΤΩΝ ΕΝ ΕΤΕΙ 1834
ΚΑΙ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 24 ΠΑΣΧΑΛΗ ΚΑΛΦΑ
Από τα Λάβαρα καταγόταν ο Βαγγέλης Ματσιάνης, ξακουστός οπλαρχηγός της Θράκης κατά το 19ο αιώνα. Το 2006 η περιοχή χτυπήθηκε από σοβαρές πλημμύρες, που προκλήθηκαν εξαιτίας μεγάλης καθόδου υδάτινων όγκων από τη Βουλγαρία.
Τα Λάβαρα σήμερα είναι αντιμέτωπα με τους χιλιάδες λαθρομετανάστες. Οι Τούρκοι Στρατοχωροφύλακες τους Λαθρομετανάστες έχουν δημιουργήσει "γραμμή εισροής στην Ελλάδα μέσο και των Λαβάρων.
Τον τρόπο με τον οποίο Τούρκοι στρατοχωροφύλακες προωθούν μετανάστες στον Έβρο, δείχνει ένα βίντεο που ήρθε στο φως της δημοσιότητας.
Στις εικόνες που μετέδωσε ο τηλεοπτικός σταθμός Open, φαίνονται παράτυποι μετανάστες να περνούν το ποτάμι του Έβρου, χωρίς βάρκα. Κρατώντας ένα σχοινί, διασχίζουν -κολυμπώντας- το ποτάμι από την τουρκική πλευρά προς την απέναντι όχθη, στην ελληνική επικράτεια, στο ύψος των χωριών Αμόριο και Λάβαρα. Οι τούρκοι στρατοχωροφύλακες είναι εκεί, δίπλα τους και τους βοηθούν να εισέλθουν επί ελληνικού εδάφους.
Δείτε το βίντεο ΕΔΩ
Σε μια προσπάθεια για να μειωθεί ο αριθμός των λαθρομεταναστών έχει τοποθετηθεί φράχτης ο οποίος δεν κάνει τίποτα απολύτως μιας και με ένα απλο κοφτάκι μπορεί να τον διαπεράσει ο καθένας.
Σχόλια