Translate

Κυρήνη, Λιβύη

Η χώρα της Λιβύης μετά από χρόνια αφάνειας έχει έρθει στο προσκήνιο λόγω ενός πολέμου. Λίγοι θυμούνται ότι εκεί βρίσκεται η ελληνική Πεντάπολις, μία ομοσπονδία πέντε πόλεων με πρωτεύουσα την Κυρήνη καθώς και η Leptis Magna, μία από τις καλυτερα διατηρημένες ρωμαϊκές πόλεις.
Η Κυρήνη ιδρύθηκε ως αποικία ελλήνων από τη Θήρα (Σαντορίνη) το 630 π.Χ. και αποτελεί τη γεννέτειρα του Ερατοσθένη, ο οποίος πρώτος υπολόγισε την περίμετρο της γης.

Ιστορία
Η Κυρήνη ιδρύθηκε ως αποικία των Ελλήνων της Θήρας, κάτι που αναφέρεται στο τέταρτο βιβλίο της Ιστορίας του Ηρόδοτου[1]. Υπήρξε η κύρια πόλη της αρχαίας Λιβύης και διατηρούσε εμπορικές σχέσεις με ελληνικές πόλεις.

Μετά το 460 π.Χ. έγινε δημοκρατία και μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου έγινε τμήμα της δυναστείας των Πτολεμαίων. Ο Οφέλλας κατέκτησε την πόλη από τον Πτολεμαίο και μετά το θάνατο του, ο γιος του Πτολεμαίου, Μάγας, πήρε την εξουσία της περιοχής. Το 276 π.Χ. ανακηρύχθηκε βασιλιάς και ανεξαρτητοποίησε την πόλη, αλλά μετά το θάνατό του η Κυρήνη επανήλθε στον έλεγχο της Αιγύπτου των Πτολεμαίων.

Η Κυρηναϊκή έγινε τμήμα της Αυτοκρατορίας των Πτολεμαίων με βάση την Αλεξάνδρεια και έγινε ρωμαϊκή επαρχία το 96 π.Χ. και οριστικά το 74 π.Χ.
Επί διακυβέρνησης του δικτάτορα Σύλλα, ο πληθυσμός της Κυρήνης χωριζόταν σε 4 τάξεις: τους πολίτες, τους αγρότες, τους αλλοδαπούς και τους Εβραίους (οι τελευταίοι αποτελούσαν μεινότητα). Οι εντάσεις μεταξύ του ελληνικού και του Εβραϊκού πληθυσμού οδήγησαν σε βίαιες ταραχές, οι οποίες αποδεκάτισαν τον πληθυσμό ολόκληρης της Λιβύης.

Η σταδιακή πτώση της Κυρήνης ξεκίνησε με την παρακμή της πόλης ως εμπορικό κέντρο, εφόσον είχε να ανταγωνιστεί την Καρχηδόνα και την Αλεξάνδρεια. Το λιμάνι της πόλης, η Απολλωνία, αποτελούσε σημαντικό αστικό κέντρο μέχρι την καταστροφή της από σεισμό το 262, οπότε και άρχισε να παρακμάζει, παρά την αποκατάσταση των ζημιών και την ανακατασκευή της από τον Αυτοκράτορα Κλαύδιο.

Η οικονομική κατάρρευση, πλήθος φυσικών καταστροφών κι άλλος ένας σεισμός το 365 δεν άφησαν ελπίδες ανάκαμψης της πόλης, η οποία τελικά κατακτήθηκε από τους Άραβες το 643.
Περιγραφή
Η Κυρήνη στην αρχαιότητα ήταν ελληνική αποικία στη Βόρεια Αφρική. Ιδρύθηκε το 630 π.Χ. από τους Θηραίους, ενώ πήρε το όνομα της από την πηγή Κύρη, που ήταν αφιερωμένη στο θεό Απόλλωνα. Γρήγορα αναπτύχθηκε κι εξελίχτηκε σε κέντρο του ελληνικού πολιτισμού στη Βόρεια Αφρική, ενώ αποτελούσε επίσης μεγάλο εμπορικό κέντρο. Τον 3ο αιώνα π.Χ., στην πόλη ιδρύθηκε η φιλοσοφική Σχολή της Κυρήνης από τον Αρίστιππο, μαθητή του Σωκράτη.

Η πόλη, που βρίσκεται στην κοιλάδα Jebel Akhdar, έδωσε στην ανατολική περιοχή της Λιβύης το όνομα Κυρηναϊκή, το οποίο παρέμεινε μέχρι σήμερα. Η Κυρήνη αποτελεί από το 1982 Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Στην πόλη σώζονται αρχαία μνημεία, όπως ο ναός του Απόλλωνα (7ος αιώνας π.Χ.), ο ναός της Δήμητρας και ένας ναός του Δία, ο οποίος καταστράφηκε μερικώς μετά από εντολή του Μουαμάρ Καντάφι το 1978.
 
Υπάρχουν ακόμη τα ερείπια του ναού της Εκάτης και των Διόσκουρων, καθώς επίσης και το αρχαίο νεκροταφείο με σημαντικά μνημεία και επιτύμβιες στήλες. Κοντά στη Κυρήνη, βρέθηκε και το άγαλμα της αναδυόμενης Αφροδίτης, απομίμηση παλιότερου της ελληνιστικής εποχής, το οποίο εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ρώμης. Το 2005, Ιταλοί αρχαιολόγοι από το Πανεπιστήμιο του Ουρμπίνο ανακάλυψαν 76 άθικτα ρωμαϊκά αγάλματα του 2ου αιώνα, τα οποία εντοπίστηκαν κάτω από ένα βοηθητικό τείχος ναού, που είχε γκρεμιστεί στο σεισμό του 375.

Μνημεία
Αρχαία Αγορά

Ερείπια της πόλης

 Τα Τείχη της Αγοράς

Αγορά
 
Προπύλαια

Ναός του Απόλλωνα

Νεκρόπολη

Ναός του Δία
Ναός της Δήμητρας

Sources / Bibliography / Photos

Durant, W. Caesar and Christ. Simon & Schuster, 1980.
https://www.temehu.com/ 
McEvedy, C. Cities of the Classical World. Penguin Global, 2012.
http://whc.unesco.org/
Strassler, R.B. The Landmark Herodotus. Anchor Books, 2009.
Shahhat or (Cyrene) City by NestBird.info
للغة العربية اضغط هنا http://cyreen630.maktoobblog.com
Thucydides, The Peloponnesian War (The Landmark Thucydides edition, Robt. B. Strassler, editor), Touchstone, New York, 1998, sec.7.50
Cassius Dio, lxviii. 32
Plutarch. De Mulierum Virtutibus (Loeb Classical Library, Plutarch III) 1931. Retrieved February 2008.
http://www.wikipedia.org/
https://plone.unige.ch/art-adr/cases-affaires/venus-of-cyrene-2013-italy-and-libya
Martyrologium Romanum (Typographia Vaticana 2001 ISBN 978-88-209-7210-3)
Michel Lequien, Oriens christianus in quatuor Patriarchatus digestus, Paris 1740, Vol. II, coll. 621-624
http://backinbeirut.blogspot.gr
Raymond Janin, v. Cyrène in Dictionnaire d'Histoire et de Géographie ecclésiastiques, vol. XIII, Paris 1956, coll. 1162-1164
http://www.newworldencyclopedia.org
Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana 2013 ISBN 978-88-209-9070-1), p. 870
"21 World Heritage Sites you have probably never heard of". Daily Telegraph.
"Interview with archaeologist Mario Luni". The Art Newspaper. Retrieved 2009-05-22.
Global Heritage Fund (GHF) Where We Work. Retrieved 2009-04-27.
"Benghazi Treasure". Trafficking Culture Encyclopedia. Retrieved 2012-09-06.
"Destruction of Cyrene Necropolis". Archaeological Institute of America. Retrieved 2013-08-26.

Σχόλια