Το καταφύγιο που έγινε Μουσείο εις μνήμη των νεκρών
Το καταφύγιο που έγινε Μουσείο εις μνήμη των νεκρών του Αμερικάνικου βομβαρδισμού το καταφύγιο Amiriyah στη Βαγδάτη σκοτώνοντας 408 ανθρώπους.
Το 1991 ζήσαμε ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα πολέμου, Αμερικανοί βομβαρδίζουν το καταφύγιο Amiriyah στη Βαγδάτη σκοτώνοντας 408 ανθρώπους.
Περισσότεροι από 400 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, ενώ οι εκθέσεις ποικίλλουν για τον αριθμό και ο κατάλογος με τα ονόματα όσων βρίσκονταν εκεί αποτεφρώθηκε κατά την έκρηξη
Στις 13 Φεβρουαρίου του 1991 καμία ανθρώπινη φύση δε μπορούσε να πιστέψει και τελικά να αποδεχτεί το μακελειό μετά το βομβαρδισμό των αμερικανικών δυνάμεων στο καταφύγιο Amiriyah στο Ιράκ. Στις 4:30 το πρωί δύο F-117 stealth βομβαρδιστικά, αρχικά έριξαν με λέιζερ την πρώτη "έξυπνη" βόμβα στο καταφύγιο. Η βόμβα, κυριολεκτικά τρύπησε το 4.5 μέτρων οπλισμένο σκυρόδεμα και εξερράγη. Λίγα λεπτά αργότερα η δεύτερη βόμβα ακολούθησε το δρόμο που άνοιξε η πρώτη. Οι άνθρωποι που βρίσκονταν στο ανώτερο επίπεδο αποτεφρώθηκαν από τη θερμότητα, ενώ βραστό νερό από τη δεξαμενή του καταφυγίου σκότωσε όσους βρίσκονταν στο βάθος.
Οι νεκροί ήταν στη συντριπτική τους πλειοψηφία γυναίκες και παιδιά, καθώς οι άνδρες και τα αγόρια άνω των 15, είχαν φύγει για να τους δώσουν λίγη ησυχία.
Στο καταφύγιο κατά τη στιγμή του βομβαρδισμού βρίσκονταν εκατοντάδες Ιρακινών αμάχων. Το προηγούμενο βράδυ ήταν η γιορτή του Eid Al-Fitr. Περισσότεροι από 400 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, ενώ οι εκθέσεις ποικίλλουν για τον αριθμό και ο κατάλογος με τα ονόματα όσων βρίσκονταν εκεί αποτεφρώθηκε κατά την έκρηξη. Οι νεκροί ήταν στη συντριπτική τους πλειοψηφία γυναίκες και παιδιά, καθώς οι άνδρες και τα αγόρια άνω των 15, είχαν φύγει για να δώσουν στις γυναίκες και τα παιδιά λίγη ησυχία. Η έκρηξη έστειλε θραύσματα και στα γύρω κτίρια, σπάζοντας τζάμια και καταστρέφοντας πολλά σημεία τους.
Το καταφύγιο διατηρείται ως μνημείο για όσους έχασαν τη ζωή τους μέσα σε αυτό, με φωτογραφίες των νεκρών.
Ο Jeremy Bowen ανταποκριτής του BBC, ήταν ένας από τους πρώτους δημοσιογράφους που βρέθηκαν στη σκηνή.
Για ποιο λόγο οι Αμερικανοί βομβάρδισαν ένα καταφύγιο με αμάχους;
Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε από τον Art Laffin κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο Καταφύγιο Amiriyah στο Ιράκ, στις 13 Φεβρουαρίου 1998 στην 7η επέτειο του βομβαρδισμού.
Amiriyah
από τον Art Laffin
13 Φεβ 1991, 4:00 π.μ.
«Περισσότεροι από 1.000 Ιρακινοί, κυρίως γυναίκες και παιδιά κοιμούνται ακόμη στο καταφύγιο Amiriyah, λίγο έξω από τη Βαγδάτη, όπου πήγαν για να προστατευτούν από τις βόμβες του αμερικανικού στρατού.
Για αρκετές ημέρες ένα κατασκοπικό αεροπλάνο πετούσε πάνω από το καταφύγιο. Αμερικανοί αξιωματούχοι λένε ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν πιθανότατα κρύβεται εκεί. Οι στρατιώτες των ΗΠΑ όμως, γνωρίζουν την αλήθεια. Μια απόφαση παίρνεται στα κρυφά από τον Πρόεδρο Τζορτζ Μπους, τον υπουργό Άμυνας και Γραμματέα Ντικ Τσένι και τον Στρατηγό Κόλιν Πάουελ. "Ρίξτε βόμβα στο καταφύγιο, σκοτώστε όποιον υπάρχει μέσα, ακόμη και τους αμάχους".
Αρχικά πέφτει μια "έξυπνη" βόμβα ώστε να κάνει ένα άνοιγμα στην οροφή, σκοτώνοντας δεκάδες ανθρώπους. Στη συνέχεια, μέσα από το άνοιγμα, πέφτει μια άλλη βόμβα φθάνοντας βαθιά μέσα στο υπόγειο καταφύγιο και σκοτώνοντας όλους στο πέρασμά της. Συνολικά, σχεδόν χίλιοι Ιρακινοί δολοφονήθηκαν, γυναίκες και παιδιά κάηκαν ζωντανοί. Λιγότεροι από 17 άνθρωποι κατάφεραν να επιβιώσουν.
Η επανάληψη του Άουσβιτς, της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, του Βιετνάμ, του Ελ Σαλβαδόρ, του Παναμά.
Το έγκλημα προμελετημένο και βάρβαρο.
Οι δράστες αμετανόητοι.
Επτά χρόνια αργότερα, οκτώ ειρηνοποιοί από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, έρχονται να αποτίσουν φόρο τιμής στα θύματα σε αυτό το καταφύγιο,
που έγινε κόλαση
που έγινε ιερό.
Φωτογραφίες και σχέδια των νεκρών κοσμούν τους τοίχους του καταφυγίου.
Μετανοούμε, θρηνούμε, γινόμαστε μάρτυρες
του συνεχιζόμενου εφιάλτη των επιζώντων.
Εμείς οι οκτώ κάνουμε ό,τι μπορούμε -
για να παρηγορήσουμε τους πενθούντες,
προσφέροντας την αγάπη και την αλληλεγγύη στον ιρακινό λαό, που ήδη σηκώνει τον σταυρό των οικονομικών κυρώσεων.
Συμπαραστεκόμαστε. Στα θύματα, στα παιδιά.»
Σχόλια